In die konteks van draadlose netwerke word 'n skakel as "langafstand" beskou as dit die tipiese reekse van standaard Wi-Fi-netwerke oorskry, wat tipies betroubare dekking bied binne 100 meter (328 voet) in binnenshuise omgewings en tot ongeveer 250 meter ( 820 voet) in oop ruimtes sonder noemenswaardige obstruksies.

Daarom kan skakels wat hierdie reekse oorskry en vir kilometers strek, as langafstand geklassifiseer word.

Langafstandverbindings word oor die algemeen gevestig om twee punte te verbind wat geskei word deur afstande wat wissel van 'n paar kilometer tot tiene of selfs honderde kilometers, afhangende van die tegnologie en infrastruktuur wat gebruik word.

Byvoorbeeld, in die geval van punt-tot-punt (PtP)-skakels wat draadlose tegnologie in gelisensieerde of ongelisensieerde bande gebruik, kan langafstandverbindings van meer as 50 kilometer onder optimale toestande bereik word, met rekords wat selfs 100 kilometer oorskry deur toerusting te gebruik en gespesialiseerde tegnieke.

Sleutelfaktore vir langafstandskakels:

• Direkte sigbaarheid (siglyn, LoS): Om 'n langafstand draadlose skakel te vestig, is dit van kardinale belang om 'n duidelike siglyn tussen die transmissie- en ontvangspunte te hê, sonder hindernisse soos geboue, bome of hoë grond.
• Keuse van toerusting: Die gebruik van hoë-wins rigtingantennas en transceivers wat in staat is om seine oor lang afstande uit te stuur en te ontvang, is noodsaaklik. Die keuse van toerusting wissel na gelang van skakelafstand, frekwensies wat gebruik word en bandwydtevereistes.
• frekwensie: Laer frekwensiebande (soos 900 MHz of 2.4 GHz) bied oor die algemeen beter omvang en hindernispenetrasie as hoër bande (soos 5 GHz of hoër), hoewel hulle meer onderhewig kan wees aan steuring.
• Plaaslike regulasies: Plaaslike wette en regulasies kan die gebruik van sekere frekwensies beperk of lisensies vereis om langafstand draadlose skakels te bedryf, veral in gelisensieerde bande.

Ter opsomming

Terwyl tipiese Wi-Fi-netwerke ontwerp is vir kort afstande binne geboue of beperkte gebiede, is langafstandskakels gespesialiseerde konfigurasies wat ontwerp is om afgeleë punte te verbind, wat tegniese en omgewingsuitdagings oorkom om effektiewe kommunikasie oor lang afstande te verseker.