Σωστά, μόλις ολοκληρωθεί όλη η δρομολόγηση και η ομάδα Core σας δει ήδη όλα τα δίκτυα στη δομή σας, τότε μπορείτε να εξαλείψετε το NAT από όλους τους δρομολογητές, μόνο η ομάδα Core ή αυτή που εκτελεί εξισορρόπηση φορτίου θα πρέπει να έχει δημιουργηθεί κανόνες NAT.

Ωστόσο, η απόφαση να καταργήσετε ή να διατηρήσετε τους κανόνες NAT (Network Address Translation) στους δρομολογητές κάθε κόμβου κατά τη χρήση στατικής ή δυναμικής δρομολόγησης εξαρτάται από την αρχιτεκτονική του δικτύου σας και τους συγκεκριμένους στόχους συνδεσιμότητας και ασφάλειας που επιδιώκετε.

Ας δούμε πώς τόσο η στατική όσο και η δυναμική δρομολόγηση επηρεάζουν την ανάγκη για NAT σε ένα δίκτυο:

Στατική Δρομολόγηση

Η στατική δρομολόγηση αναφέρεται στην πρακτική της μη αυτόματης προσθήκης διαδρομών στον πίνακα δρομολόγησης ενός δρομολογητή. Αυτές οι διαδρομές είναι σταθερές και δεν αλλάζουν εκτός εάν τροποποιηθούν ή διαγραφούν χειροκίνητα.

Η στατική δρομολόγηση είναι απλή και προβλέψιμη, αλλά μπορεί να είναι δύσκολη η διαχείριση σε μεγάλα ή ταχέως μεταβαλλόμενα δίκτυα.

• Με το ΝΑΤ: Σε πολλά δίκτυα, το NAT χρησιμοποιείται στην άκρη, ειδικά σε δρομολογητές που συνδέονται απευθείας στο Internet, για τη μετάφραση μεταξύ δημόσιων διευθύνσεων IP και ιδιωτικών IP που χρησιμοποιούνται εσωτερικά. Αυτό επιτρέπει σε πολλές συσκευές να μοιράζονται μια ενιαία δημόσια διεύθυνση IP.
• Όχι NAT: Είναι δυνατή η κατάργηση του NAT σε ορισμένα σενάρια, όπως σε ένα εσωτερικό δίκτυο όπου όλες οι συσκευές χρησιμοποιούν μοναδικές διευθύνσεις IP με δυνατότητα καθολικής δρομολόγησης ή κατά τη δρομολόγηση μεταξύ VLAN σε έναν οργανισμό. Ωστόσο, για πρόσβαση στο Διαδίκτυο, το NAT διατηρείται γενικά στη συσκευή άκρης.

Δυναμική δρομολόγηση

Η δυναμική δρομολόγηση χρησιμοποιεί πρωτόκολλα όπως OSPF, EIGRP ή BGP για να επιτρέπει στους δρομολογητές να αυτοματοποιούν τη διαδικασία ανακάλυψης διαδρομής και να προσαρμόζονται στις αλλαγές στο δίκτυο σε πραγματικό χρόνο.

• Με το ΝΑΤ: Όπως και με τη στατική δρομολόγηση, σε περιβάλλοντα όπου τα εσωτερικά δίκτυα χρησιμοποιούν ιδιωτικές διευθύνσεις IP και πρέπει να έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο, απαιτείται NAT στη συσκευή άκρης για τη μετάφραση αυτών των διευθύνσεων σε μία ή περισσότερες δημόσιες διευθύνσεις IP.
• Όχι NAT: Σε δίκτυα όπου χρησιμοποιούνται δρομολογήσιμες δημόσιες διευθύνσεις IP σε όλες τις συσκευές ή σε κλειστά δίκτυα (όπως ένα intranet) όπου δεν απαιτείται εξωτερική πρόσβαση, το NAT θα μπορούσε να αφαιρεθεί σε εσωτερικούς δρομολογητές. Για δίκτυα που χρησιμοποιούν IPv6, όπου ο χώρος διευθύνσεων επιτρέπει σε κάθε συσκευή να έχει μια μοναδική καθολική διεύθυνση, η χρήση του NAT μπορεί να είναι λιγότερο συνηθισμένη.

Σκέψεις

• ασφάλεια: Το NAT παρέχει ένα επίπεδο απομόνωσης μεταξύ του εσωτερικού σας δικτύου και του εξωτερικού κόσμου, το οποίο μπορεί να είναι επωφελές από την άποψη της ασφάλειας.
• Απλοποίηση δικτύου: Σε ορισμένα δίκτυα, ειδικά σε αυτά που δεν απαιτούν άμεση εξωτερική πρόσβαση σε εσωτερικές συσκευές, η κατάργηση του NAT μπορεί να απλοποιήσει τη διαμόρφωση και τη διάγνωση προβλημάτων δικτύου.
• Απαιτήσεις εφαρμογής: Ορισμένες εφαρμογές και υπηρεσίες μπορεί να λειτουργούν καλύτερα χωρίς NAT λόγω της ανάγκης για σύνδεση από άκρο σε άκρο χωρίς μετάφραση διεύθυνσης.

Συμπερασματικά, εάν μπορείτε να αφαιρέσετε το NAT από τους δρομολογητές σε κάθε κόμβο θα εξαρτηθεί από τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις παραμέτρων του δικτύου σας και τις απαιτήσεις εφαρμογής.

Σε πολλές περιπτώσεις, απαιτείται NAT στον δρομολογητή άκρης για να επιτρέπεται η πρόσβαση στο Internet από ένα εσωτερικό δίκτυο που χρησιμοποιεί ιδιωτικές διευθύνσεις IP, ενώ σε εσωτερικά δίκτυα ή σε περιβάλλοντα με δρομολογήσιμες δημόσιες διευθύνσεις IP, το NAT μπορεί να μην είναι απαραίτητο.