Po utworzeniu oddzielnych sieci VLAN domyślnie nie mogą one komunikować się ze sobą bezpośrednio. Jednak w wielu sytuacjach konieczne jest umożliwienie komunikacji pomiędzy różnymi sieciami VLAN w celu współużytkowania zasobów lub umożliwienia użytkownikom dostępu do określonych usług w innych sieciach wirtualnych. To tutaj routing pomiędzy sieciami VLAN.

Routing między sieciami VLAN umożliwia przepływ ruchu między różnymi sieciami VLAN przy użyciu a urządzenie wyznaczające trasę lub przełącznik warstwy 3 który ma możliwość routingu. Urządzenia te działają jako mosty pomiędzy sieciami VLAN i umożliwiają im komunikację między sobą.

Sposoby realizacji routingu

Główne sposoby implementacji routingu pomiędzy sieciami VLAN to:

1. Routing z routerem zewnętrznym

W tej konfiguracji każda sieć VLAN jest podłączona do własnego interfejsu na routerze. Kiedy pakiet danych musi zostać wysłany z jednej sieci VLAN do drugiej, jest on wysyłany do routera, który następnie przekazuje go do docelowej sieci VLAN. Ta technika jest prosta i skuteczna, ale może być nieefektywna, jeśli istnieje wiele sieci VLAN, ponieważ wymaga osobnego interfejsu dla każdej z nich.

2. Routing przy przełączaniu warstwy 3

W tej konfiguracji routing odbywa się w obrębie przełącznika, który może rozumieć pakiety i manipulować nimi na poziomie sieci. Ten typ przełącznika ma wiele wirtualnych interfejsów warstwy 3, po jednym dla każdej sieci VLAN, co pozwala na routing między nimi. Ta technika jest bardziej wydajna niż routing za pomocą routera zewnętrznego, ale wymaga bardziej wyrafinowanego i droższego sprzętu.

3. Trasowanie za pomocą łącza trunkingowego (Router na patyku)

W tej konfiguracji pojedynczy interfejs fizyczny routera służy do obsługi ruchu z wielu sieci VLAN. Sieci VLAN są rozróżniane na podstawie znaczników VLAN (802.1Q) na pakietach danych. Technika ta jest bardziej wydajna niż routing z routerem zewnętrznym pod względem wykorzystania interfejsu, ale może być ograniczona przepustowością dostępną na interfejsie łącza trunkingowego.

Podstawowe kroki

Konfigurując routing pomiędzy sieciami VLAN, należy wykonać kilka kroków:

1. Konfiguracja VLAN

Najpierw na przełącznikach lub urządzeniach sieciowych tworzone są indywidualne sieci VLAN. Każda sieć VLAN jest skonfigurowana z unikalnym identyfikatorem, a do każdej sieci VLAN przypisane są określone porty.

2. Konfiguracja interfejsów routingu

Na urządzeniu routingowym lub przełączniku warstwy 3 należy skonfigurować interfejsy, które będą łączyć się z każdą siecią VLAN. Interfejsy te są skonfigurowane z adresami IP należącymi do podsieci każdej sieci VLAN.

3. Konfiguracja tablicy routingu

Konfiguruje się trasy statyczne lub stosuje się protokół routingu dynamicznego, aby urządzenie routingu wiedziało, jak dotrzeć do podsieci każdej sieci VLAN.

4. Ustalenie polityk dostępu

Listy kontroli dostępu (ACL) można zastosować do kontrolowania dozwolonego lub blokowanego ruchu między sieciami VLAN. Zapewnia to dodatkową warstwę bezpieczeństwa i kontroli.

Po wykonaniu tych kroków sieci VLAN zostaną ze sobą połączone i będą mogły komunikować się ze sobą za pośrednictwem protokołu urządzenie wyznaczające trasę lub przełącznik warstwy 3. Urządzenie trasujące sprawdzi informacje o miejscu docelowym pakietów i skieruje je do odpowiedniej docelowej sieci VLAN.

Należy pamiętać, że routing między sieciami VLAN może mieć wpływ na wydajność sieci, ponieważ wiąże się z dodatkowym przetwarzaniem pakietów i może generować dodatkowy ruch w sieci.

Dlatego ważne jest, aby dokładnie zaprojektować konfigurację routingu i wziąć pod uwagę dostępną przepustowość i zasoby, aby zapewnić optymalną wydajność sieci.

Routery lub przełączniki warstwy 3

Wybór pomiędzy użyciem routera lub przełącznika warstwy 3 do routingu między sieciami VLAN będzie zależał od kilku czynników, w tym od rozmiaru sieci, natężenia ruchu, dostępnych zasobów i specyficznych potrzeb organizacji.

Oto kilka kwestii, które mogą pomóc w podjęciu decyzji:

1 Wydajność

Przełączniki warstwy 3 są zazwyczaj szybsze w routingu niż routery, ponieważ sprzęt przełącznika jest zaprojektowany do obsługi szybkiego routingu pakietów. Może to być szczególnie ważne w sieciach o dużym ruchu między sieciami VLAN.

2. Koszt

Przełączniki warstwy 3 są zazwyczaj droższe niż routery ze względu na ich wyspecjalizowany sprzęt. Dlatego jeśli budżet jest ważnym czynnikiem, router może być bardziej opłacalną opcją.

3. Skalowalność

Jeśli sieć ma rosnąć pod względem rozmiaru i złożoności, bardziej skalowalną opcją może być przełącznik warstwy 3. Przełączniki warstwy 3 mogą obsługiwać dużą liczbę sieci VLAN i zapewniać routing między sieciami VLAN bez konieczności stosowania dodatkowych interfejsów fizycznych wymaganych przez router.

4. Zaawansowane funkcje

Routery zazwyczaj oferują szerszy zakres zaawansowanych funkcji w porównaniu do przełączników warstwy 3. Mogą one obejmować obsługę szerszego zakresu protokołów routingu, możliwości zapory ogniowej, sieci VPN i inne funkcje bezpieczeństwa.

5. Łatwość konfiguracji i zarządzania

Przełączniki warstwy 3 są zazwyczaj łatwiejsze w konfiguracji i zarządzaniu w przypadku routingu między sieciami VLAN w porównaniu z routerami. Dzieje się tak dlatego, że można skonfigurować wiele interfejsów VLAN na jednym urządzeniu, zamiast konieczności zarządzania wieloma interfejsami fizycznymi na routerze.

Podsumowując, wybór pomiędzy routerem a przełącznikiem warstwy 3 do routingu między sieciami VLAN będzie zależał od konkretnych potrzeb Twojej sieci. Obie opcje mają zalety i wady, a najlepsza opcja będzie się różnić w zależności od sytuacji.

Routery a przełączniki warstwy 3

Poniżej prezentujemy tabelę porównawczą, która podkreśla niektóre zalety oferowane przez oba rozwiązania routery jak przełączniki warstwy 3 do routingu pomiędzy sieciami VLAN w sieci: