hoofd onderdelen

Elke extensiekop bestaat uit twee hoofdonderdelen:

Extensiekop:

Het is een datastructuur die informatie bevat over het type extensieheader en de lengte ervan in eenheden van 8 bytes (64 bits). De extensieheader bevat het type Next Header, dat aangeeft of de volgende header een andere extensieheader of de protocolheader van de bovenste laag is.

Verlenging lichaam:

Het is het deel van de extensieheader dat de aanvullende gegevens bevat die specifiek zijn voor die header. Het formaat en de inhoud van de hoofdtekst van de extensie variëren afhankelijk van het type extensieheader. De header Hop-by-Hop Options kan bijvoorbeeld extra opties bevatten die door alle knooppunten langs het pakketafleveringspad moeten worden onderzocht.

Extensieheaders in IPv6 maken een grotere modulariteit en flexibiliteit in het protocolontwerp mogelijk. Door extra opties en functionaliteit te scheiden in uitbreidingsheaders wordt bovendien onnodige verwerking van opties door knooppunten die deze niet nodig hebben vermeden.

Het is belangrijk op te merken dat niet alle extensieheaders vereist zijn in alle IPv6-pakketten. De opname en volgorde van extensieheaders is afhankelijk van de specifieke vereisten en kenmerken van de communicatie. Sommige extensieheaders worden alleen in bepaalde gevallen gebruikt, zoals pakketfragmentatie, authenticatie of mobiliteit.

Extensieheaders worden geïdentificeerd door een andere waarde:

Hop voor hop

Deze header wordt gebruikt voor opties die door elk knooppunt langs het pakketafleveringspad moeten worden onderzocht, aangezien dit verplicht is. Het kan verschillende opties bevatten, zoals multicast-listenerdetectie, pakketfiltering of Quality of Service (QoS)-informatie.

Hop by Hop-opties kunnen zijn:

PadN (vulling):

Wordt gebruikt om de header van de hop-voor-hop-opties op te vullen om ervoor te zorgen dat de lengte een veelvoud van 8 bytes is.

Routerwaarschuwing:

Hiermee kunnen routers speciale acties op het pakket uitvoeren. Het kan bijvoorbeeld worden gebruikt om routers ervan op de hoogte te stellen dat het pakket met prioriteit moet worden behandeld of dat het een speciale behandeling vereist.

Jumbo-laadvermogen:

Deze optie wordt gebruikt om aan te geven dat het pakket een payload bevat die groter is dan de maximale transmissiegrootte (MTU) van een link. Het wordt gebruikt voor de overdracht van IPv6-pakketten met een payload die groter is dan de standaard MTU.

Bij de verwerking van hop-by-hop-opties wordt elk knooppunt langs het pakketafleveringspad betrokken bij het onderzoeken en verwerken van de relevante opties. Elk knooppunt moet de acties voltooien die zijn gespecificeerd in de stapsgewijze opties voordat het pakket verder wordt verwerkt. Hierdoor kunnen opties worden gebruikt voor specifieke functies in het netwerk, zoals flow control, pakketprioritering of het inschakelen van speciale services.

Het is belangrijk op te merken dat het gebruik van de hop-by-hop-optiesheader invloed kan hebben op de netwerkprestaties, omdat hiervoor extra verwerking nodig is op elk knooppunt langs het pad. Daarom wordt aanbevolen om hop-by-hop-opties alleen te gebruiken als dat nodig is en gerechtvaardigd wordt door toepassings- of netwerkvereisten.

Routing

De Routing extension header in IPv6 wordt gebruikt om ervoor te zorgen dat IPv6-pakketten via een specifieke reeks knooppunten in het netwerk kunnen worden gerouteerd. De Routing-extensieheader kan in een IPv6-pakket verschijnen na de Hop-by-Hop-extensieheader of na elke andere extensieheader.

De Routing extension header wordt gebruikt om een ​​expliciete route vast te stellen waar een IPv6-pakket doorheen moet. Het veld Segments Left wordt met één verlaagd bij elk knooppunt dat het pakket langs de route bezoekt. Wanneer de Segments Left-waarde nul bereikt, heeft het pakket zijn eindbestemming bereikt.

De Routing extension header in IPv6 wordt gebruikt in specifieke situaties waarin expliciete controle over het pad dat een pakket op het netwerk moet volgen vereist is.

Door de route in de Routing extension header op te geven, kunt u nauwkeurige routering realiseren en voorkomen dat pakketten de standaardroutes volgen die worden bepaald door de routeringstabellen van de routers.

Hier zijn enkele gevallen waarin u de header voor de routeringsextensie kunt gebruiken:

Beleidsroutering:

Op sommige netwerken wilt u mogelijk een specifiek routeringsbeleid toepassen op bepaalde typen verkeer. Met de header Routing extension kunt u een aangepaste route opgeven die voldoet aan de vereisten van het vastgestelde routeringsbeleid. Dit kan het routeren via specifieke knooppunten omvatten of het vermijden van bepaalde netwerkverbindingen.

Geografische routering:

Soms kan het nodig zijn dat verkeer via knooppunten op specifieke geografische locaties wordt geleid. Met de header Routing extension kunt u een route opgeven die de gewenste knooppunten op de vereiste geografische locatie omvat.

Vermijd specifieke knooppunten of links:

In sommige gevallen kan het nodig zijn om specifieke knooppunten of koppelingen te vermijden vanwege prestatieproblemen, beveiliging of andere overwegingen. De header Routing extension kan worden gebruikt om een ​​route op te geven die ongewenste knooppunten of links vermijdt.

Routering met lage latentie of hoge bandbreedte:

In situaties waarin een lage latentie of hoge bandbreedte vereist is voor verkeer, kan de Routing extension header worden gebruikt om een ​​route op te geven die deze vereisten garandeert. Dit kan routering over knooppunten of links met hoge capaciteit of lage latentie omvatten.

Het is belangrijk op te merken dat het gebruik van de Routing extension header in IPv6 niet zo gebruikelijk is als het gebruik van andere typen extension headers. In de meeste gevallen is de routering in IPv6 gebaseerd op de routeringstabel van de router, die de beste route voor het pakket bepaalt op basis van het bestemmingsadres en ander routeringsbeleid.

Bestemmingsopties

De extensiekop Bestemmingsopties (bestemmingsopties) in IPv6 wordt gebruikt om extra opties te bieden met betrekking tot de eindbestemming van het IPv6-pakket. Deze header wordt na de IPv6-extensieheader en vóór de payload-header geplaatst.

Met de Destination Options-extensieheader kunnen IPv6-pakketten aanvullende informatie over de eindbestemming overbrengen, wat zorgt voor meer flexibiliteit en functionaliteit.

Door opties op te nemen in de Destination Options-extensieheader kunnen extra functies worden toegevoegd aan IPv6-pakketten op basis van specifieke applicatie- of protocolbehoeften.

Het is noodzakelijk om er rekening mee te houden dat de opties in de header van de Destination Options-extensie door de ontvangende knooppunten worden verwerkt op basis van hun type. Als een ontvangend knooppunt een specifieke optie niet kan verwerken, kan het deze negeren of negeren. Opties die niet kunnen worden verwerkt, hebben geen invloed op het doorsturen of routeren van basis-IPv6-pakketten.

De Destination Options-extensieheader wordt in verschillende scenario's gebruikt om extra opties te bieden met betrekking tot de eindbestemming van het pakket. Hieronder staan ​​enkele gevallen waarin de extensieheader kan worden gebruikt Bestemmingsopties:

Beveiliging en authenticatie:

De extensiekop Bestemmingsopties kan worden gebruikt om opties op te nemen die verband houden met beveiliging en authenticatie. Dit kan publieke sleutelinformatie omvatten voor end-to-end authenticatie, of digitale handtekeningen om de integriteit van de pakketgegevens te verifiëren.

Kwaliteit van de dienstverlening (QoS):

In sommige gevallen wilt u mogelijk kwaliteitseisen voor een IPv6-pakket specificeren. Deze header kan opties bevatten die vereisten aangeven voor bandbreedte, vertraging, pakketverlies of andere QoS-parameters.

Specifieke routering:

In situaties waarin specifieke routering vereist is voor een IPv6-pakket, kunt u opties opnemen die specificeren welke route of knooppunten moeten worden bezocht. Dit maakt een grotere controle over het routeringspad mogelijk en de mogelijkheid om bepaalde links of netwerkknooppunten te vermijden.

Pakketverwerking en -verwerking:

De header kan worden gebruikt om speciale acties aan te geven die moeten worden uitgevoerd op de ontvangende knooppunten. Het kan bijvoorbeeld opties bevatten om specifieke manipulaties uit te voeren op de pakketlading of om aanvullende verwerkingsbewerkingen uit te voeren op het ontvangende knooppunt.