Części główne

Każdy nagłówek rozszerzenia składa się z dwóch głównych części:

Nagłówek rozszerzenia:

Jest to struktura danych zawierająca informacje o typie nagłówka rozszerzenia i jego długości w jednostkach 8 bajtów (64 bity). Nagłówek rozszerzenia zawiera typ następnego nagłówka, który wskazuje, czy następny nagłówek jest innym nagłówkiem rozszerzenia, czy nagłówkiem protokołu wyższej warstwy.

Korpus przedłużający:

Jest to część nagłówka rozszerzenia, która przenosi dodatkowe dane specyficzne dla tego nagłówka. Format i zawartość treści rozszerzenia różni się w zależności od typu nagłówka rozszerzenia. Na przykład nagłówek opcji Hop-by-Hop może zawierać dodatkowe opcje, które muszą zostać sprawdzone przez wszystkie węzły na ścieżce dostarczania pakietu.

Nagłówki rozszerzeń w IPv6 umożliwiają większą modułowość i elastyczność w projektowaniu protokołów. Dodatkowo, rozdzielając dodatkowe opcje i funkcjonalności na nagłówki rozszerzeń, unika się niepotrzebnego przetwarzania opcji przez węzły, które ich nie wymagają.

Należy pamiętać, że nie wszystkie nagłówki rozszerzeń są wymagane we wszystkich pakietach IPv6. Włączenie i kolejność nagłówków rozszerzeń zależy od konkretnych wymagań i charakterystyki komunikacji. Niektóre nagłówki rozszerzeń są używane tylko w określonych przypadkach, takich jak fragmentacja pakietów, uwierzytelnianie lub mobilność.

Nagłówki rozszerzeń są identyfikowane za pomocą innej wartości:

Hop za Hopem

Nagłówek ten jest używany w przypadku opcji, które muszą zostać sprawdzone przez każdy węzeł na ścieżce dostarczania pakietu, co jest obowiązkowe. Może zawierać różne opcje, takie jak wykrywanie odbiorników multiemisji, filtrowanie pakietów lub informacje o jakości usług (QoS).

Opcje Hop by Hop mogą obejmować:

PadN (wypełnienie):

Służy do uzupełniania nagłówka opcji przeskoku po przeskoku, aby zapewnić, że jego długość jest wielokrotnością 8 bajtów.

Alarm routera:

Umożliwia routerom wykonywanie specjalnych działań na pakiecie. Można go na przykład wykorzystać do powiadomienia routerów, że pakiet musi być traktowany priorytetowo lub że wymaga specjalnego traktowania.

Duży ładunek:

Ta opcja służy do wskazania, że ​​pakiet zawiera ładunek większy niż maksymalny rozmiar transmisji (MTU) łącza. Służy do transmisji pakietów IPv6 o rozmiarach ładunku większych niż standardowe MTU.

Przetwarzanie nagłówka opcji Hop by Hop polega na tym, że każdy węzeł wzdłuż ścieżki dostarczania pakietu sprawdza i przetwarza odpowiednie opcje. Każdy węzeł musi wykonać czynności określone w opcjach krok po kroku, zanim będzie mógł kontynuować przetwarzanie pakietu. Umożliwia to wykorzystanie opcji do określonych funkcji w sieci, takich jak kontrola przepływu, ustalanie priorytetów pakietów lub udostępnianie usług specjalnych.

Należy pamiętać, że użycie nagłówka opcji przeskoku po przeskoku może mieć wpływ na wydajność sieci, ponieważ wymaga dodatkowego przetwarzania w każdym węźle na ścieżce. Dlatego zaleca się korzystanie z opcji hop-by-hop tylko wtedy, gdy jest to konieczne i uzasadnione wymaganiami aplikacji lub sieci.

Routing

Nagłówek rozszerzenia routingu w protokole IPv6 umożliwia kierowanie pakietów IPv6 przez określoną serię węzłów w sieci. Nagłówek rozszerzenia Routing może pojawić się w pakiecie IPv6 po nagłówku rozszerzenia Hop-by-Hop lub po dowolnym innym nagłówku rozszerzenia.

Nagłówek rozszerzenia routingu służy do ustalenia jawnej trasy, przez którą musi przejść pakiet IPv6. Pole Segments Left jest zmniejszane o jeden w każdym węźle odwiedzanym przez pakiet na trasie. Kiedy wartość Segments Left osiągnie zero, pakiet dotarł do miejsca docelowego.

Nagłówek rozszerzenia routingu w protokole IPv6 jest używany w określonych sytuacjach, gdy wymagana jest wyraźna kontrola nad ścieżką, którą powinien podążać pakiet w sieci.

Określając trasę w nagłówku rozszerzenia routingu, można uzyskać precyzyjny routing i zapobiec podążaniu pakietów domyślnymi trasami określonymi przez tablice routingu routerów.

Oto kilka przypadków, w których można użyć nagłówka rozszerzenia routingu:

Kierowanie zasad:

W niektórych sieciach może być konieczne zastosowanie określonych zasad routingu dla określonych typów ruchu. Nagłówek rozszerzenia Routing umożliwia określenie niestandardowej trasy, która spełnia wymagania ustalonych zasad routingu. Może to obejmować routing przez określone węzły lub unikanie niektórych łączy sieciowych.

Trasa geograficzna:

Czasami może być konieczne kierowanie ruchu przez węzły w określonych lokalizacjach geograficznych. Nagłówek rozszerzenia routingu umożliwia określenie trasy obejmującej żądane węzły w wymaganej lokalizacji geograficznej.

Unikaj określonych węzłów lub łączy:

W niektórych przypadkach może być konieczne uniknięcie określonych węzłów lub łączy ze względu na problemy z wydajnością, bezpieczeństwem lub z innych względów. Nagłówka rozszerzenia Routing można użyć do określenia trasy omijającej niechciane węzły lub łącza.

Routing o niskim opóźnieniu lub dużej przepustowości:

W sytuacjach, gdy ruch wymaga małych opóźnień lub dużej przepustowości, nagłówek rozszerzenia routingu może zostać użyty do określenia trasy gwarantującej spełnienie tych wymagań. Może to obejmować routing przez węzły lub łącza o dużej przepustowości lub małych opóźnieniach.

Należy zauważyć, że użycie nagłówka rozszerzenia routingu w protokole IPv6 nie jest tak powszechne, jak użycie innych typów nagłówków rozszerzeń. W większości przypadków routing w protokole IPv6 opiera się na tabeli routingu routerów, która określa najlepszą trasę dla pakietu na podstawie adresu docelowego i innych zasad routingu.

Opcje miejsca docelowego

Nagłówek rozszerzenia Opcje miejsca docelowego (opcje miejsca docelowego) w protokole IPv6 służy do zapewnienia dodatkowych opcji związanych z ostatecznym miejscem docelowym pakietu IPv6. Nagłówek ten jest umieszczany po nagłówku rozszerzenia IPv6 i przed nagłówkiem ładunku.

Nagłówek rozszerzenia Destination Options umożliwia pakietom IPv6 przenoszenie dodatkowych informacji związanych z ostatecznym miejscem docelowym, zapewniając większą elastyczność i funkcjonalność.

Uwzględniając opcje w nagłówku rozszerzenia Destination Options, do pakietów IPv6 można dodać dodatkowe funkcje w zależności od konkretnych potrzeb aplikacji lub protokołu.

Należy wziąć pod uwagę, że opcje w nagłówku rozszerzenia Destination Options są przetwarzane przez węzły odbiorcze zgodnie z ich typem. Jeśli węzeł odbiorczy nie jest w stanie przetworzyć określonej opcji, może ją zignorować lub odrzucić. Opcje, których nie można przetworzyć, nie mają wpływu na podstawowe przekazywanie lub routing pakietów IPv6.

Nagłówek rozszerzenia Destination Options jest używany w kilku scenariuszach w celu zapewnienia dodatkowych opcji związanych z ostatecznym miejscem docelowym pakietu. Poniżej przedstawiono kilka przypadków, w których można zastosować nagłówek rozszerzenia Opcje miejsca docelowego:

Bezpieczeństwo i uwierzytelnianie:

Nagłówka rozszerzenia Destination Options można użyć do uwzględnienia opcji związanych z bezpieczeństwem i uwierzytelnianiem. Może to obejmować informacje o kluczu publicznym do kompleksowego uwierzytelniania lub podpisy cyfrowe w celu sprawdzenia integralności danych pakietu.

Jakość usług (QoS):

W niektórych przypadkach może zaistnieć potrzeba określenia wymagań dotyczących jakości usług dla pakietu IPv6. Nagłówek ten może zawierać opcje wskazujące wymagania dotyczące przepustowości, opóźnienia, utraty pakietów lub innych parametrów QoS.

Konkretne trasowanie:

W sytuacjach, gdy dla pakietu IPv6 wymagany jest określony routing, można uwzględnić opcje określające trasę lub węzły do ​​odwiedzenia. Pozwala to na większą kontrolę nad ścieżką routingu i możliwość ominięcia niektórych łączy lub węzłów sieci.

Obsługa i przetwarzanie pakietów:

Nagłówek może służyć do wskazania specjalnych akcji, które należy wykonać na węzłach odbiorczych. Na przykład może zawierać opcje wykonywania określonych manipulacji na ładunku pakietu lub wykonywania dodatkowych operacji przetwarzania w węźle odbiorczym.