OSPFv3 (Open Shortest Path First wersja 3) to ulepszona i zaktualizowana wersja protokołu routingu OSPF (Open Shortest Path First) używanego do routingu w sieciach IP w wersji 6 (IPv6).
Na końcu artykułu znajdziesz mały test to ci pozwoli oceniać wiedzę zdobytą w tej lekturze
OSPFv3 zastępuje OSPFv2 w środowiskach IPv6 ze względu na różnice w formacie adresów IPv6 w porównaniu z adresami IPv4 używanymi w OSPFv2.
Oto bardziej szczegółowe wyjaśnienie protokołu OSPFv3:
Ulepszenia skalowalności
OSPFv3 ma lepszą skalowalność w porównaniu do OSPFv2, dzięki czemu jest bardziej odpowiedni dla dużych i złożonych sieci. OSPFv3 wykorzystuje architekturę strefową i obszarową, która pomaga podzielić sieć na mniejsze obszary, aby ułatwić routing i zmniejszyć ilość informacji o routingu, które musi przechowywać każdy router.
Typy pakietów OSPFv3
OSPFv3 wykorzystuje różne typy pakietów do przeprowadzenia procesu routingu. Niektóre z ważnych pakietów to:
- Cześć cześć): Służą do wykrywania i utrzymywania sąsiadów OSPFv3.
- Opis bazy danych (DD): Pomaga synchronizować bazę danych routingu pomiędzy routerami OSPFv3.
- Żądanie stanu łącza (LSR): Służy do żądania informacji o określonych łączach od innych routerów.
- Aktualizacja stanu łącza (LSU): Służy do wysyłania informacji o stanie łącza do innych routerów.
- Potwierdzenie stanu łącza (LSAck): Wysłano w celu potwierdzenia odbioru pakietów LSU.
Rodzaje obszarów OSPFv3
OSPFv3 utrzymuje strukturę hierarchiczną poprzez wykorzystanie obszarów. Najpopularniejsze typy obszarów to:
- Obszar szkieletu: Ten obszar jest obowiązkowy i musi być obecny w każdej sieci OSPFv3. Łączy wszystkie obszary OSPFv3 i odpowiada za wzajemne połączenie między nimi.
- Powierzchnia zwykła (obszar standardowy): Obszary te sąsiadują z obszarem szkieletowym i mogą zawierać podsieci IPv6.
- Obszar tranzytowy: Jest to rodzaj specjalnego obszaru, przez który ruch z jednego obszaru nie może przejść bezpośrednio do innego obszaru. W sieci OSPFv3 może istnieć tylko jeden obszar tranzytowy.
Uwierzytelnianie
OSPFv3 obsługuje uwierzytelnianie przy użyciu różnych metod, aby zapewnić bezpieczeństwo informacji o routingu. Metody uwierzytelniania obejmują uwierzytelnianie obszarowe, uwierzytelnianie wiadomości i uwierzytelnianie IPsec.
Typy routingu
OSPFv3 wykorzystuje dwa typy routingu w zależności od rozmiaru i złożoności sieci:
- Routing wewnątrzobszarowy: Odnosi się do routingu w tym samym obszarze. Routery wymieniają informacje o stanie łączy w danym obszarze, aby określić najkrótsze trasy do podsieci w tym obszarze.
- Trasowanie międzyobszarowe: Odnosi się do routingu pomiędzy różnymi obszarami. Routery w obszarze szkieletowym ogłaszają trasy poznane z innych obszarów poprzez skróty routingu, umożliwiając propagację ruchu z jednego obszaru do drugiego.
Metryki
Podobnie jak OSPFv2, OSPFv3 wykorzystuje metryki do określenia najkrótszych ścieżek do różnych sieci w sieci. Metryka używana w OSPFv3 nazywa się „kosztem” i opiera się na szybkości łączy. Im niższy koszt, tym lepsza trasa. OSPFv3 używa domyślnej wartości kosztu każdego typu łącza, ale wartość ta może zostać zmodyfikowana ręcznie przez administratora sieci.
Podsumowanie tras (podsumowanie)
OSPFv3 umożliwia tworzenie skrótów routingu w obszarze szkieletu w celu zmniejszenia ilości informacji o routingu propagowanych w sieci. Te podsumowania routingu reprezentują całe sieci i służą do uproszczenia routingu na mniejszych obszarach.
Rodzaje sieci
OSPFv3 obsługuje kilka typów sieci, w tym sieci punkt-punkt, sieci punkt-wiele punktów i sieci typu punkt-wielopunkt bez rozgłaszania. Każdy typ sieci ma własną metodę tworzenia sąsiadów i wymiany pakietów Hello.
Szybka konwergencja
OSPFv3 został zaprojektowany w celu osiągnięcia szybkiej konwergencji w przypadku zmian topologii sieci, takich jak awarie łączy lub aktywacja nowych łączy. Szybka konwergencja sprawia, że sieć szybko dostosowuje się do zmian i po każdym zdarzeniu znajduje optymalne trasy.
typy routerów
OSPFv3 definiuje trzy typy routerów w zależności od ich roli w obszarze:
- Router wewnętrzny (Router wewnętrzny): Router wewnętrzny ma wszystkie interfejsy w tym samym obszarze OSPFv3.
- Router graniczny (router graniczny obszaru – ABR): ABR ma interfejsy w więcej niż jednym obszarze OSPFv3, w tym w obszarze szkieletu.
Router graniczny (Router graniczny systemu autonomicznego – ASBR): ASBR to router odpowiedzialny za wymianę informacji o routingu pomiędzy OSPFv3 a innymi protokołami routingu zewnętrznymi w stosunku do OSPFv3, takimi jak BGP (Border Gateway Protocol).
Podobieństwa między OSPFv2 i OSPFv3
- Obydwa są protokołami Link State Routing, które wykorzystują algorytmy Dijkstry do obliczania najkrótszych ścieżek.
- Obydwa protokoły mają na celu znalezienie najbardziej efektywnych tras i optymalizację ruchu w sieciach IP.
- Mają hierarchiczną konstrukcję, która pozwala na podział sieci na mniejsze obszary, aby poprawić skalowalność i ułatwić zarządzanie siecią.
- Używają podobnych typów pakietów do wymiany informacji o routingu, takich jak pakiety Hello, Database Opis (DD), Link State Request (LSR), Link State Update (LSU) i Link State Acknowledgment (LSAck).
Różnice między OSPFv2 i OSPFv3
- OSPFv2 obsługuje protokół IPv4 i używa adresów IPv4 w swoich wiadomościach, podczas gdy OSPFv3 obsługuje protokół IPv6 i używa adresów IPv6 w swoich wiadomościach.
- OSPFv2 obsługuje proste uwierzytelnianie lub uwierzytelnianie MD5 w celu ochrony informacji o routingu, podczas gdy OSPFv3 może korzystać z prostego uwierzytelniania lub uwierzytelniania IPsec.
- OSPFv3 umożliwia konfigurowanie obszarów tranzytowych oprócz obszarów szkieletowych i obszarów zwykłych, zapewniając większą elastyczność w projektowaniu sieci.
- OSPFv3 ma mniejsze pakiety ze względu na adresy IPv6, co może pomóc w zmniejszeniu obciążenia sieci.
- OSPFv3 zawiera ulepszenia obsługi tras sumarycznych specyficzne dla protokołu IPv6, co może ułatwić zarządzanie trasami w większych sieciach IPv6.
- OSPFv2 nie jest bezpośrednio obsługiwany przez OSPFv3, co oznacza, że nie mogą one dzielić informacji o routingu bez rozwiązań związanych z translacją lub redystrybucją między obydwoma protokołami.
Przykład RouterOS v7
Krok 1: Skonfiguruj instancję, w której ma zostać umieszczony identyfikator routera i wskaż wersję OSPF 3
/routing ospf instance
add disabled=no name=Insta_v3 router-id=0.0.0.1 version=3
Krok 2: Utwórz obszar szkieletowy i ustaw identyfikator obszaru 0.0.0.0; wskazać utworzoną instancję
/routing ospf area
add disabled=no instance=Insta_v3 name=backbone_v3
Krok 3: Utwórz szablony interfejsów, wskaż obszar szkieletowy. Wskaż interfejs, na którym ma zostać wykonany OSPFv3, możesz też umieścić przedrostek, każda z opcji jest prawidłowa.
/routing ospf interface-template
add area=backbone_v3 disabled=no interfaces=ether2
Krok 4: Jeśli protokół OSPFv3 jest już skonfigurowany między 2 routerami, sprawdź sąsiedztwo.
/routing ospf neighbor
Krótki quiz wiedzy
Co sądzisz o tym artykule?
Czy odważysz się ocenić zdobytą wiedzę?
Książka polecana do tego artykułu
Książka IPv6 z MikroTikiem, RouterOS v7
Materiały do kursu certyfikacyjnego MTCIPv6E zaktualizowane do wersji RouterOS v7