Laten we, om dit te beantwoorden, bedenken dat NAT een routeringstechniek is waarmee computersystemen één enkel IP-adres kunnen delen, waardoor de levensduur van IPv4 wordt verlengd. Met de komst van IPv6, dat een vrijwel onbeperkt aantal IP-adressen biedt, zouden sommigen echter de relevantie van NAT in twijfel kunnen trekken.

Aan de andere kant biedt NAT meer dan alleen uitbreiding van IP-adressen. Het biedt ook een extra beveiligingslaag door interne IP-adressen te verbergen.

Zou de veiligheidsfunctie ervan dan een sleutelfactor kunnen zijn voor de blijvende relevantie ervan? Dat is een mogelijkheid. IPv6 bevat echter ook intrinsieke beveiligingsfuncties, zoals IPsec, die de beveiligingsfunctie van NAT zouden kunnen compenseren.

adoptie van IPv6

Hoewel IPv6 een oceaan aan IP-adressen belooft, verloopt de adoptie ervan relatief traag. Daarom zal NAT, totdat IPv6 volledig is geïmplementeerd, relevant blijven, gezien het vermogen ervan om IPv4-adressen te behouden.

Het bestaan ​​van transitie- en co-existentiemechanismen tussen IPv4 en IPv6, zoals Dubbele stapel y NAT64geven aan dat NAT nuttig zal blijven, althans op de korte en middellange termijn.

Zal NAT verdwijnen?

Maar zelfs na volledige implementatie van IPv6 zal NAT mogelijk niet volledig verdwijnen. Het zou kunnen evolueren en nuttig blijven in bepaalde scenario's, zoals interne bedrijfsnetwerken, waar het toewijzen van een uniek IP-adres aan elk apparaat misschien niet nodig of gewenst is.

De verschuiving naar IPv6 hangt niet alleen af ​​van de beschikbaarheid van IP-adressen, maar ook van het vermogen van internetproviders, bedrijven en gebruikers om hun infrastructuur te veranderen en zich aan te passen aan de nieuwe technologie. Deze realiteit zou kunnen betekenen dat NAT langer relevant zal blijven dan velen verwachten.

Dubbele stapel y NAT64 zijn twee technieken die worden gebruikt om de overgang van IPv4 naar IPv6 op het internetnetwerk te vergemakkelijken. Hoewel beide technieken hetzelfde algemene doel hebben, werken ze heel anders. Laten we elk van hen onderzoeken om te begrijpen hoe ze werken.

Dubbele stapel

Dankzij de Dual Stack-aanpak kunnen apparaten en netwerken tegelijkertijd zowel IPv4- als IPv6-adressen verwerken. Dit betekent dat besturingssystemen en netwerkapparaten (zoals routers) twee protocolstacks onderhouden, één voor IPv4 en één voor IPv6, en daartussen kunnen schakelen als dat nodig is.

Als u bijvoorbeeld toegang probeert te krijgen tot een website die alleen beschikbaar is in IPv4, gebruikt uw apparaat de IPv4-protocolstack. Maar als u toegang probeert te krijgen tot een website die beschikbaar is in IPv6, zal deze de IPv6-protocolstack gebruiken.

Een van de voordelen van Dual Stack is dat het een soepele en geleidelijke overgang naar IPv6 mogelijk maakt, omdat apparaten en netwerken IPv4 kunnen blijven gebruiken terwijl ze zich aanpassen aan IPv6.

Voordelen

1. Soepele overgang- Dankzij Dual Stack kunnen apparaten en netwerken zowel IPv4- als IPv6-adressen verwerken, waardoor een soepele en geleidelijke overgang naar IPv6 mogelijk is.
2. verenigbaarheid: Het kan communiceren met zowel IPv4- als IPv6-hosts, waardoor het uiterst compatibel is.
3. Geen vertaling nodig: In tegenstelling tot NAT64 vereist Dual Stack geen IP-adresvertaling, waardoor prestatie- en compatibiliteitsproblemen die zich tijdens het vertaalproces kunnen voordoen, worden vermeden.

Nadelen

1. gebruik van middelen: Bij het onderhouden van twee protocolstacks hebben apparaten meer geheugenruimte voor adressen en meer verwerkingskracht nodig om beide stapels te verwerken.
2. Beheer: Vereist het beheer van twee afzonderlijke adresruimten, wat het netwerkbeheer kan bemoeilijken.