W protokole IPv6 adresy są na ogół dłuższe niż w IPv4, ponieważ składają się ze 128 bitów reprezentowanych jako osiem grup po cztery cyfry szesnastkowe. Aby ułatwić obsługę i poprawić czytelność, istnieją specjalne zasady, które pozwalają zminimalizować reprezentację tych adresów, gdy zawierają one zera.

Wyjaśniamy, jak można je uprościć:

1. Pozostawienie zer pominiętych

• W dowolnej sekwencji liczb w adresie IPv6 można pominąć początkowe zera każdej grupy (blok czterech cyfr). Na przykład:
  
  • 2001:0db8:0000:0000:0000:ff00:0042:8329 można zapisać jako 2001:db8:0:0:0:ff00:42:8329.
    

2. Kontrakcja bloków zer

• Jeśli adres IPv6 zawiera jeden lub więcej kolejnych bloków zer, bloki te można zastąpić dwukropkami :: (podwójny dwukropek). Można to zrobić tylko raz w adresie, aby uniknąć niejednoznaczności. Na przykład:
  
  • 2001:0db8:0000:0000:0000:ff00:0042:8329 można uprościć do 2001:db8::ff00:42:8329.
  • 2001:0db8:0000:0000:0000:0000:0000:0001 można uprościć do 2001:db8::1.
  • 2001:0db8:0000:0000:0000:0000:0000:0000 można uprościć do 2001:db8::.
    

3. Połączenie obu technik

• Można połączyć pominięcie zera wiodącego i skrócenie bloków, aby uzyskać jeszcze bardziej uproszczoną reprezentację. Na przykład:
  
  • 2001:0db8:0000:0000:0000:ff00:0042:0000 można zapisać jako 2001:db8::ff00:42:0.

Te uproszczenia są szczególnie przydatne, ponieważ ułatwiają zarządzanie adresami IPv6 w konfiguracji sieci, w dokumentacji i podczas komunikacji między personelem technicznym.

Ponadto urządzenia i aplikacje współpracujące z protokołem IPv6 automatycznie interpretują i rozszerzają te adresy do pełnej postaci, gdy jest to konieczne do przetwarzania lub routingu.