Czy kwestię otwierania portów w IPv4, tak jak w przypadku konfiguracji kamer czy serwerów, należy przeprowadzić także w IPv6?
W IPv6 koncepcja otwierania portów jest inna niż w IPv4, głównie ze względu na eliminację konieczności stosowania NAT (Network Address Translation).
W protokole IPv4 powszechnie stosuje się NAT, aby umożliwić wielu urządzeniom współdzielenie publicznego adresu IP, a otwarcie portów jest niezbędne, aby skierować ruch przychodzący do odpowiednich urządzeń w sieci prywatnej.
Dzięki IPv6 każde urządzenie może mieć swój własny publiczny adres IP ze względu na szeroką dostępność adresów. Oznacza to, że teoretycznie NAT nie jest potrzebny i każde urządzenie jest bezpośrednio dostępne z zewnątrz.
Jednak otwarcie portów w sensie umożliwienia określonego rodzaju ruchu przez zaporę jest nadal konieczne.
W praktyce, aby skonfigurować kamery, serwery lub inne usługi w sieci IPv6, będziesz musiał:
- Przypisz statyczne lub przypisane na stałe adresy IPv6 do urządzeń, które muszą być dostępne z zewnątrz.
- Skonfiguruj reguły zapory sieciowej aby zezwolić na ruch przychodzący do określonych adresów IPv6 i portów używanych przez usługi na tych urządzeniach.
Chociaż proces ten technicznie różni się od tradycyjnego przekierowania portów w ramach NAT w IPv4, potrzeba zarządzania dostępem przez zaporę sieciową pozostaje zasadniczym wymaganiem w sieciach IPv6 w celu utrzymania bezpieczeństwa i prawidłowego routingu ruchu.
Obejmuje to określenie, które porty i protokoły mogą odbierać połączenia z Internetu do określonych urządzeń.
Brak tagów dla tego wpisu.- Udostępnij ten artykuł
