Wybór pomiędzy pozostawieniem protokołu mostu w MikroTiku skonfigurowanym jako „brak” lub zmianą go na „RSTP” (Rapid Spanning Tree Protocol) zależy od konkretnych potrzeb Twojej sieci i celów, jakie chcesz osiągnąć w zakresie wydajności, skalowalność i niezawodność.

Protokół Brak

• Używać: Ta konfiguracja zasadniczo nie korzysta z żadnego protokołu Spanning Tree na moście. Jest to przydatne w scenariuszach, w których masz pewność, że w sieci nie będzie żadnych pętli, albo ze względu na prosty projekt sieci, albo ze względu na ścisłą kontrolę topologii.
• Zaleta: Mniej narzutu na przetwarzanie i opóźnienia, ponieważ na przełącznikach nie ma obliczeń algorytmu STP/RSTP.
• Wady: Jeśli w sieci przypadkowo utworzy się pętla z powodu błędu konfiguracji lub podłączenia kabla w niewłaściwym miejscu, może to spowodować burze rozgłoszeniowe, które mogą spowodować awarię sieci.

RSTP (protokół szybkiego drzewa opinającego)

• Używać: RSTP to ewolucja protokołu Spanning Tree Protocol (STP) zaprojektowana w celu zapewnienia szybszej konwergencji sieci. Przydaje się w bardziej złożonych sieciach, w których istnieje ryzyko powstania pętli lub gdy spodziewane są dynamiczne zmiany topologii sieci.
• Zaleta: Zapewnia ochronę przed pętlami sieciowymi poprzez wykrywanie i wyłączanie łączy, które mogą je powodować. RSTP może szybko dostosować się do zmian w topologii sieci, wyłączając lub włączając łącza, jeśli jest to konieczne, aby sieć działała bez pętli.
• Wady: Zużywa więcej zasobów systemowych i może wprowadzić niewielkie opóźnienie ze względu na obliczenia algorytmu mające na celu utrzymanie drzewa opinającego bez pętli.

Kiedy używać każdego z nich

• żaden: Jeśli Twoja sieć jest mała, statyczna (przewiduje się niewiele zmian topologii lub nie przewiduje się ich wcale) i możesz zagwarantować, że nie będzie żadnych pętli sieciowych, ustawienie protokołu mostu na „brak” może być wystarczające i bardziej wydajne.
• RSTP: W bardziej złożonych, dynamicznych sieciach lub jeśli po prostu chcesz mieć spokój ducha dzięki ochronie przed pętlą, zaleca się użycie protokołu RSTP. Jest to szczególnie przydatne w środowiskach, w których częste są zmiany w sieci lub gdzie urządzenia są regularnie podłączane i odłączane.

Decyzja pomiędzy „żadnym” a „RSTP” powinna opierać się na dokładnej ocenie sieci oraz konkretnych priorytetów dotyczących wydajności i bezpieczeństwa.

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli istnieje możliwość wystąpienia pętli w sieci lub jeśli sieć jest złożona i dynamiczna, zalecaną opcją jest protokół RSTP, aby uniknąć potencjalnych problemów i zapewnić stabilność sieci.