W zapisie adresów IPv6 każdy adres składa się ze 128 bitów podzielonych na 8 grup po 16 bitów każda. Każda z tych grup jest zwykle reprezentowana w formie szesnastkowej i zgodnie z konwencją grupy te nazywane są „hekstetami”, chociaż technicznie rzecz biorąc byłyby bardziej precyzyjne jako „oktety”, ponieważ istnieje 8 grup.

Jednakże termin „hextet” jest używany do opisania każdej grupy czterech cyfr szesnastkowych, co różni się od sposobu, w jaki terminy te są używane w kontekście bajtów lub oktetów w innych obszarach technologii sieciowej.

Aby wyjaśnić Twoje pytanie, adres IPv6 nie ogranicza się do „4 hextetów”, ale musi mieć w sumie 8 hextetów. Te hekstety mogą zawierać zera, a notacja IPv6 pozwala na pewną elastyczność upraszczającą pisanie:

1. Tłumienie zer wiodących: W każdym hekstecie można pominąć zera wiodące. Na przykład, 0ABC można zapisać po prostu jako ABC.
2. Skrócenie kolejnych zer: Notacja IPv6 umożliwia jednokrotne zwinięcie sekwencji dwóch lub większej liczby kolejnych hekstetów zawierających tylko zera za pomocą podwójnego dwukropka (::). Można to wykorzystać do uproszczenia długich adresów zawierających wiele zer. Na przykład adres 2001:0db8:0000:0000:0000:ff00:0042:8329 można skrócić jako 2001:db8::ff00:42:8329.

Istotne jest, aby pełny adres IPv6 reprezentował wszystkie 128 bitów, co odpowiada 8 hextetom, ale zastosowanie notacji skróconej pozwala na bardziej zwięzłą prezentację tych adresów i łatwiejszą w zarządzaniu.