Tak, zarówno nstreme, jak i Nv2 są zastrzeżonymi protokołami opracowanymi przez MikroTik w celu poprawy wydajności sieci bezprzewodowych, szczególnie w łączach punkt-punkt i punkt-wielopunkt. Tutaj wyjaśnię trochę więcej o każdym z nich:

Nstrema

Nstreme to zastrzeżony protokół MikroTik zaprojektowany w celu poprawy wydajności sieci bezprzewodowych 802.11, szczególnie w konfiguracjach łączy punkt-punkt.

Protokół ten zwiększa wydajność i stabilność łączy bezprzewodowych, umożliwiając konfigurację takich funkcji, jak odpytywanie i rozdzielanie ramek.

Polling pomaga zmniejszyć wpływ kolizji pakietów w środowiskach z wieloma klientami, natomiast rozdzielanie ramek umożliwia wysyłanie wielu ramek w jednej transmisji, zmniejszając obciążenie i zwiększając wydajność łącza.

Poz.2 (TDMA)

Nv2 to kolejna zastrzeżona technologia MikroTik, która wykorzystuje TDMA (Time Division Multiple Access) do kontroli dostępu do multimediów w sieciach bezprzewodowych.

W przeciwieństwie do standardowych metod CSMA/CA stosowanych w standardzie 802.11, Nv2 przydziela każdemu klientowi określone okna czasowe na transmisję, co zapewnia lepsze zarządzanie widmem, mniejsze opóźnienia i większą przewidywalność transmisji.

Dzięki temu jest szczególnie przydatny w sieciach typu punkt-wielopunkt, gdzie wymagana jest wydajna koordynacja pomiędzy dużą liczbą klientów.

Zalety i ograniczenia

Zarówno protokoły nstreme, jak i Nv2 oferują znaczną poprawę wydajności sieci bezprzewodowej w określonych warunkach, ale mają również pewne ograniczenia:

• zgodność: Ponieważ są to protokoły zastrzeżone, są kompatybilne tylko ze sprzętem MikroTik. Może to ograniczyć możliwości współdziałania z urządzeniami innych firm.
• Konfiguracja i konserwacja: Konfiguracja tych protokołów może być bardziej złożona niż rozwiązania standardowe i może wymagać większej wiedzy technicznej i doświadczenia w celu optymalizacji ich działania.

Protokoły te są przykładami tego, jak MikroTik stara się dostarczać rozwiązania dostosowane do specyficznych potrzeb środowisk sieciowych, poprawiając wydajność i wydajność tam, gdzie konwencjonalne standardy mogą nie być wystarczające.