W kontekście sieci bezprzewodowych łącze uznaje się za „duże dystansowe”, gdy przekracza typowy zasięg standardowych sieci Wi-Fi, które zazwyczaj zapewniają niezawodny zasięg w promieniu 100 metrów (328 stóp) w pomieszczeniach zamkniętych i do około 250 metrów ( 820 stóp) na otwartej przestrzeni bez znaczących przeszkód.
Dlatego łącza przekraczające te zakresy i rozciągające się na kilometry można sklasyfikować jako długodystansowe.
Połączenia dalekobieżne zazwyczaj tworzone są w celu połączenia dwóch punktów oddalonych od siebie o odległości od kilku do kilkudziesięciu, a nawet setek kilometrów, w zależności od stosowanej technologii i infrastruktury.
Przykładowo w przypadku łączy punkt-punkt (PtP) wykorzystujących technologię bezprzewodową w pasmach licencjonowanych lub nielicencjonowanych, w optymalnych warunkach można realizować połączenia dalekobieżne na dystansie ponad 50 kilometrów, z rekordami nawet przekraczającymi 100 kilometrów przy użyciu sprzętu i specjalistyczne techniki.
Kluczowe czynniki w przypadku łączy długodystansowych:
- Widoczność bezpośrednia (w polu widzenia, LoS): Aby ustanowić łącze bezprzewodowe na duże odległości, ważne jest, aby mieć dobrą widoczność pomiędzy punktami nadawczymi i odbiorczymi, bez przeszkód takich jak budynki, drzewa lub wzniesienia.
- Wybór sprzętu: Niezbędne jest stosowanie anten kierunkowych i urządzeń nadawczo-odbiorczych o dużym wzmocnieniu, które mogą nadawać i odbierać sygnały na duże odległości. Wybór sprzętu różni się w zależności od odległości łącza, używanych częstotliwości i wymagań dotyczących przepustowości.
- Częstotliwość: Niższe pasma częstotliwości (takie jak 900 MHz lub 2.4 GHz) generalnie zapewniają lepszy zasięg i penetrację przeszkód niż wyższe pasma (takie jak 5 GHz lub wyższe), chociaż mogą być bardziej podatne na zakłócenia.
- Lokalne prawo: Lokalne przepisy i regulacje mogą ograniczać korzystanie z niektórych częstotliwości lub wymagać licencji na obsługę długodystansowych łączy bezprzewodowych, szczególnie w licencjonowanych pasmach.
Podsumowując
Podczas gdy typowe sieci Wi-Fi są przeznaczone do obsługi małych odległości w budynkach lub na ograniczonych obszarach, łącza dalekobieżne to wyspecjalizowane konfiguracje zaprojektowane w celu łączenia odległych punktów, pokonywania wyzwań technicznych i środowiskowych w celu zapewnienia skutecznej komunikacji na duże odległości.
Brak tagów dla tego wpisu.