IPv6 został zaprojektowany jako ewolucja protokołu IPv4, wprowadzając kilka ulepszeń i uproszczeń do struktury nagłówka pakietu, jednocześnie rozszerzając funkcjonalność i przestrzeń adresową.

Niektóre pola obecne w nagłówku IPv4 zostały usunięte lub zmodyfikowane w IPv6.

Oto główne pola, które zostały usunięte lub znacząco zmienione w wyniku przejścia z protokołu IPv4 na IPv6:

1. Suma kontrolna nagłówka:
   • IPv4: Zawiera pole sumy kontrolnej, które pomaga zapewnić integralność nagłówka pakietu.
   • IPv6: To pole zostało usunięte w IPv6. Zakłada się, że integralność nagłówka zapewniają inne poziomy, zazwyczaj wyższe warstwy, takie jak TCP lub UDP, które mają własne sumy kontrolne.
2. Identyfikacja fragmentów, flagi i przemieszczenie:
   • IPv4: Pola te służą do fragmentacji i ponownego składania pakietów.
   • IPv6: W protokole IPv6 fragmentacja nie jest wykonywana przez routery na trasie. Zamiast tego fragmentacja jest obsługiwana przez urządzenie wysyłające i w razie potrzeby wymaga użycia nagłówka rozszerzenia fragmentacji.
3. Opcje:
   • IPv4: Nagłówek IPv4 zawiera pole opcji, którego można użyć do obsługi dodatkowych funkcji.
   • IPv6: W nagłówku podstawowym protokołu IPv6 nie ma pola opcji. Zamiast tego protokół IPv6 wykorzystuje nagłówki rozszerzeń, które są wstawiane pomiędzy nagłówkiem podstawowym a ładunkiem, gdy potrzebna jest dodatkowa funkcjonalność.
4. MPH (długość nagłówka internetowego):
   • IPv4: Pole IHL wskazuje długość nagłówka IPv4, umożliwiając zmianę rozmiaru nagłówków ze względu na pole opcji.
   • IPv6: Długość podstawowego nagłówka IPv6 jest stała (40 bajtów), dlatego pole IHL zostało usunięte.
5. Typ usługi (obecnie DSCP i ECN w IPv4):
   • IPv4: Pole to, pierwotnie nazywane „rodzajem usługi”, ewoluowało i obejmuje DSCP (punkt kodu usług zróżnicowanych) i ECN (wyraźne powiadomienie o przeciążeniu).
   • IPv6: Wprowadza pole „Klasa ruchu”, które jest podobne do DSCP IPv4 w celu obsługi zróżnicowanych usług, a także obsługuje ECN.

Zmiany te odzwierciedlają projekt skupiony na uproszczeniu przetwarzania pakietów w routerach i poprawie obsługi takich funkcjonalności, jak jakość usług i bezpieczeństwo, bez uszczerbku dla rozszerzalności i elastyczności protokołu.