Obecnie pozwala na wykorzystanie protokołu routingu BGP (IBGP), OSPF, RIP, MME.
MikroTik RouterOS obsługuje kilka wewnętrznych protokołów routingu (IGP), które są niezbędne do zarządzania trasami w systemie autonomicznym. Oto niektóre z najpopularniejszych protokołów IGP obsługiwanych przez MikroTik:
1. Najpierw otwórz najkrótszą ścieżkę (OSPF)
- opis: OSPF jest jednym z najczęściej używanych protokołów routingu w sieciach IP. Jest to protokół stanu łącza, który wykorzystuje hierarchię obszarów w celu optymalizacji aktualizacji tablic routingu i zmniejszenia ruchu sieciowego spowodowanego aktualizacjami routingu.
- cechy: OSPF w MikroTik obsługuje zarówno OSPFv2 dla IPv4, jak i OSPFv3 dla IPv6. Oferuje takie możliwości, jak konfiguracja wielu obszarów, obsługa uwierzytelniania i możliwość ustanawiania typów łączy wirtualnych.
2. Protokół informacji o routingu (RIP)
- opis: RIP to protokół routingu oparty na algorytmie wektora odległości. Jest to jeden z najstarszych i najprostszych protokołów routingu, odpowiedni dla małych lub mniej złożonych sieci.
- cechy: MikroTik obsługuje RIP v1 i v2. Protokół RIP jest mniej skalowalny niż OSPF ze względu na ograniczenie liczby przeskoków i prostsze podejście do metryk routingu, czyli po prostu zliczania przeskoków.
Podsumowując, MikroTik oferuje solidny zestaw opcji wewnętrznego routingu, które można skonfigurować tak, aby spełniały szeroki zakres potrzeb sieciowych, od prostych po bardzo złożone i skalowalne.
Brak tagów dla tego wpisu.