Tak, możemy to zrobić za pomocą tras statycznych. Posiadanie dwóch statycznych tras wyjścia do Internetu dla każdego z dostawców oraz korzystanie z opcji odległości na trasie. Głównemu dostawcy należy zapewnić małą odległość, a dostawcy drugorzędnemu dużą odległość. Trasa o najmniejszej odległości to ta, która pozostanie aktywna. Odległość to liczba z zakresu od 1 do 255.

Możliwe jest podłączenie dwóch dostawców Internetu do tego samego urządzenia MikroTik i skonfigurowanie go w taki sposób, aby w przypadku utraty połączenia z Internetem przez jednego z nich, ruch był automatycznie przekierowywany do drugiego dostawcy. Ta konfiguracja jest nazywana przełączaniem awaryjnym sieci WAN lub równoważeniem obciążenia z przełączaniem awaryjnym. Chociaż równoważenie obciążenia rozdziela ruch pomiędzy co najmniej dwa połączenia, przełączanie awaryjne gwarantuje, że w przypadku awarii jednego połączenia ruch zostanie automatycznie przekierowany do innego aktywnego połączenia.

Tutaj wyjaśniamy jak skonfigurować przełączanie awaryjne WAN w MikroTik RouterOS:

Krok 1: Skonfiguruj interfejsy WAN

Najpierw musisz skonfigurować oba interfejsy WAN przy użyciu adresów IP dostarczonych przez usługodawcę internetowego. Zwykle robi się to w IP > Adresy.

Krok 2: Skonfiguruj bramę domyślną

Następnie skonfiguruj bramę domyślną dla każdego dostawcy Internetu w IP > trasy. Musisz dodać trasę dla każdego dostawcy:

• W przypadku głównego dostawcy usług internetowych dodaj trasę z bramą dostarczoną przez dostawcę usług internetowych i pozostaw ją w odległości 1.
• W przypadku zapasowego ISP dodaj trasę z bramą dostarczoną przez tego ISP i ustaw większą odległość, na przykład 2.

Krok 3: Skonfiguruj tryb awaryjny

Przełączanie awaryjne można skonfigurować za pomocą skryptu weryfikacyjnego i tras rekurencyjnych. Musisz utworzyć skrypt, który zweryfikuje połączenie internetowe, na przykład poprzez pingowanie zaufanego publicznego adresu IP (takiego jak Google DNS 8.8.8.8). Jeśli polecenie ping nie powiedzie się, skrypt może zmienić odległość tras, aby spowodować przekierowanie ruchu do innego dostawcy usług internetowych.

Krok 4: Utwórz skrypt weryfikacyjny

Utwórz skrypt w Konfiguracja > skrypty sprawdź łączność i w razie potrzeby dostosuj odległości tras. Oto podstawowy przykład tego, jak może wyglądać skrypt:

:if ([/ping 8.8.8.8 count=3] = 0) do={
    /ip route set [find comment="ISP1"] distance=2
    /ip route set [find comment="ISP2"] distance=1
} else={
    /ip route set [find comment="ISP1"] distance=1
    /ip route set [find comment="ISP2"] distance=2
}

Ten skrypt próbuje trzykrotnie pingować 8.8.8.8. Jeśli to się nie powiedzie (co oznacza, że ​​główny dostawca usług internetowych nie działa), zmienia odległość tras, aby nadać priorytet zapasowemu dostawcy usług internetowych.

Krok 5: Zaplanuj skrypt

Na koniec zaplanuj okresowe uruchamianie skryptu Konfiguracja > Scheduler. Dzięki temu skrypt będzie uruchamiany w regularnych odstępach czasu, co umożliwi automatyczne wykrywanie i przełączanie awaryjne.

Dodatkowe uwagi

• Testy: Po skonfigurowaniu przełączania awaryjnego przetestuj, fizycznie odłączając jednego z dostawców usług internetowych, aby upewnić się, że przełączanie awaryjne działa zgodnie z oczekiwaniami.
• Równoważenie obciążenia: Jeśli chcesz korzystać z obu usługodawców internetowych w tym samym czasie, oprócz przełączania awaryjnego możesz rozważyć skonfigurowanie równoważenia obciążenia. Jednakże równoważenie obciążenia wymaga dodatkowych konfiguracji.
• Monitorowanie: Śledź i monitoruj połączenia, aby móc szybko reagować na wszelkie problemy.

Ta podstawowa konfiguracja przełączania awaryjnego powinna zapewnić automatyczne przełączanie między dwoma dostawcami Internetu w przypadku awarii jednego, poprawiając niezawodność połączenia internetowego.