Tak, można tworzyć sieci hybrydowe korzystające zarówno z protokołu IPv4, jak i IPv6, co jest dość powszechne w miarę przechodzenia na szersze zastosowanie protokołu IPv6.

Te sieci hybrydowe są konieczne, ponieważ protokoły IPv4 i IPv6 są ze sobą niezgodne, co oznacza, że ​​nie mogą komunikować się bezpośrednio.

Poniżej podsumowujemy, w jaki sposób można osiągnąć tę interoperacyjność:

1. Podwójny stos

Najpopularniejszą strategią zarządzania sieciami hybrydowymi jest podejście „Dual Stack”, w którym urządzenia sieciowe są skonfigurowane do jednoczesnej pracy z obydwoma protokołami (IPv4 i IPv6).

Każde urządzenie w sieci z podwójnym stosem ma adresy IPv4 i IPv6 i może wysyłać i odbierać ruch przy użyciu dowolnego protokołu, w zależności od dostępności i konfiguracji sieci docelowej.

Pozwala to na płynne współistnienie i przejście pomiędzy obydwoma protokołami.

2. Tunele

Tunele to kolejna technika stosowana do łączenia sieci IPv6 za pośrednictwem infrastruktury głównie IPv4.

Obejmuje to enkapsulację pakietów IPv6 w pakietach IPv4, dzięki czemu można je przesyłać przez sieci obsługujące tylko protokół IPv4.

Istnieje kilka metod tunelowania, takich jak 6to4, Teredo i ISATAP, każda z własnymi specyficznymi przypadkami użycia i kwestiami konfiguracyjnymi.

3. Translacja adresów protokołu (NAT-PT)

NAT-PT (Network Address Translation – Protocol Translation) to mechanizm translacji, który umożliwia bezpośrednią komunikację pomiędzy hostami przy użyciu protokołów IPv4 i IPv6.

Technika ta tłumaczy adresy i format pakietu z jednego protokołu na inny. Jednak ze względu na komplikacje w tłumaczeniu i utrzymaniu sesji, a także ograniczenia w obsłudze niektórych protokołów i aplikacji, w dużej mierze odradzano NAT-PT i zastępowano go lepszymi rozwiązaniami, takimi jak NAT64.

4. NAT64/DNS64

NAT64 w połączeniu z DNS64 to nowocześniejsza technika, która umożliwia urządzeniom IPv6 komunikację z serwerami IPv4. DNS64 syntetyzuje rekordy AAAA (IPv6) z dostępnych rekordów A (IPv4), umożliwiając urządzeniom IPv6 adresowanie serwerów IPv4 tak, jakby były to IPv6. Następnie NAT64 tłumaczy adres IPv6 pakietu wychodzącego na adres IPv4, aby umożliwić komunikację z siecią IPv4.

Techniki te umożliwiają stopniowe przejście i współistnienie protokołów IPv4 i IPv6, zapewniając, że sieci i usługi będą mogły nadal działać, zbliżając się do szerszego przyjęcia protokołu IPv6.