Nee, in feite wordt in IPv6 het werk weggenomen van de routers; de routers voeren bijvoorbeeld niet langer fragmentatie uit (fragmentatie wordt alleen gedaan door de bronhosts), ze voeren ook het werk van het verzenden en doorsturen van pakketten veel sneller uit.

IPv6-adressering introduceert verschillende wijzigingen ten opzichte van IPv4, waaronder een grotere headergrootte vanwege 128-bits adressen en een vereenvoudigde headerstructuur.

Op het eerste gezicht zou je kunnen denken dat een grotere headergrootte en langere adressen zouden kunnen leiden tot meer verwerking door routers en mogelijk tot een toename van het bronnenverbruik.

De werkelijkheid is echter complexer en varieert afhankelijk van verschillende factoren:

Vereenvoudiging van de koptekst

IPv6 is ontworpen om de pakketverwerking te optimaliseren. De header heeft een vast formaat van 40 bytes, eenvoudiger vergeleken met IPv4. Enkele van de redenen waarom IPv6 efficiënter kan zijn vanuit het oogpunt van verwerking zijn:

• Koptekst met vast formaat: Het maakt de verwerking door routers eenvoudiger omdat het headerveld niet van grootte verandert, in tegenstelling tot IPv4, waar headers kunnen variëren vanwege headeropties.
• Eliminatie van fragmentatie aan de bron: IPv6 delegeert de verantwoordelijkheid voor fragmentatie aan de afzender, wat betekent dat tussenliggende routers de pakketfragmentatie niet hoeven te beheren, waardoor hun werklast wordt verminderd.
• Minder velden om te verwerken: IPv6 heeft velden verwijderd waarvoor berekeningen nodig waren, zoals de header-checksum, die nu onnodig zijn of op hogere lagen worden uitgevoerd.

Impact op netwerkhardware

• Moderne hardware: Moderne routers zijn ontworpen om IPv6 efficiënt af te handelen, met hardware die IPv6-pakketten met zeer hoge snelheden kan verwerken, vaak in de hardware zelf (verwerking op ASIC-niveau), waardoor de impact op het bronnenverbruik wordt geminimaliseerd.
• Ontwerp- en implementatieafhankelijkheid: De prestatie-impact hangt ook af van hoe IPv6 is geïmplementeerd in de hardware en software van het apparaat. Oudere apparaten kunnen meer overhead ondervinden bij het verwerken van IPv6 vanwege beperkingen in hun verwerkingsmogelijkheden en ontwerp.

Het verbruik van hulpbronnen

• Belasting op software-CPU's: Op routers die meer afhankelijk zijn van softwareverwerking voor pakketroutering, zou IPv6 theoretisch de belasting kunnen verhogen vanwege de langere adressen en de noodzaak om een ​​groter aantal routeringstabellen en gegevens te verwerken. Deze impact wordt echter steeds kleiner met de vooruitgang van de technologie en de optimalisatie van routeringssoftware.
• geheugen: De noodzaak om grotere routeringstabellen op te slaan voor IPv6 kan op sommige apparaten het geheugengebruik verhogen. Efficiëntie in het ontwerp van routeringsalgoritmen en verbeteringen in de geheugencapaciteit hebben deze potentiële impact echter verzacht.

Samenvattend: hoewel IPv6 langere adressen en potentieel grotere routeringstabellen introduceert, hebben verbeteringen in het protocolontwerp en verbeteringen in netwerkhardware de impact op de routerverwerking en het bronnenverbruik geminimaliseerd.

De transitie naar IPv6 is essentieel voor de toekomst van het internet en waarborgt het groeivermogen en de efficiëntie van de datacommunicatie op de lange termijn.