IPv6, de nieuwste versie van het internetprotocol, heeft een groot aantal beschikbare adressen, aanzienlijk groter dan zijn voorganger IPv4. Binnen deze enorme adresruimte zijn er specifieke segmenten die gereserveerd zijn voor verschillende doeleinden.

Een samenvatting van de belangrijkste gereserveerde IPv6-adressen en hun doeleinden:

1. Niet-gespecificeerde adressen (0:0:0:0:0:0:0:0/128 of ::/128): deze adressen worden in de software gebruikt als er geen IPv6-adres is opgegeven. Het kan worden gebruikt in bepaalde contexten waarin een adres niet nodig is, bijvoorbeeld wanneer aan een apparaat nog geen IPv6-adres is toegewezen.
2. Direcciones de loopback (0:0:0:0:0:0:0:1/128 o ::1/128): Net als IPv4 127.0.0.1 wordt dit adres gebruikt om een ​​apparaat met zichzelf te laten communiceren. Het is nuttig voor interne tests en diagnoses.
3. Link-lokale adressen (FE80::/10): deze adressen worden gebruikt voor communicatie binnen een enkel lokaal netwerksegment en zijn niet routeerbaar buiten die link. Elk apparaat op een lokaal netwerk kan zichzelf automatisch configureren met een link-local adres.
4. Lokale siteadressen (FEC0::/10, verouderd): Oorspronkelijk bedoeld voor communicatie binnen een individuele site of organisatie zonder de noodzaak van een globaal voorvoegsel, worden deze adressen momenteel verouderd ten gunste van lokaal unieke adressen (zie hieronder).
5. Lokale unieke adressen (FC00::/7): Deze adressen zijn qua doel vergelijkbaar met privé-adressen in IPv4 (zoals 192.168.xx), maar maken communicatie binnen privé-netwerken mogelijk. Ze zijn verdeeld in twee bereiken: FD00::/8 waarbij de achtste bit 1 is, bekend als ULA (Unique Local Addresses), willekeurig geconfigureerd, en de rest van het blok waar deze bit 0 is, nog steeds zonder het gebruik ervan specifiek te definiëren.
6. Multicast-adressen (FF00::/8): Multicast-adressen worden gebruikt voor communicatie in een groep en maken de bezorging van pakketten naar meerdere ontvangers mogelijk. Ze zijn essentieel voor tal van netwerkprotocollen en -diensten.
7. Ingebouwde IPv4-adressen (verschillende voorvoegsels zoals ::FFFF:0:0/96 zijn opgenomen voor IPv4-toegewezen adressen): deze adressen worden gebruikt om de overgang van IPv4 naar IPv6 te vergemakkelijken door systemen in staat te stellen IPv4-adressen binnen IPv6-adresstructuren te beheren.
8. Multicast-adressen (gevraagd) (FF02::1:FF00:0/104): dit blok is gereserveerd voor multicast-aanvragen die deel uitmaken van het Neighbor Address Resolution Protocol (NDP).

Deze structurering maakt een breed scala aan netwerkconfiguraties en -gebruik mogelijk, van lokale werking tot interoperabiliteit met oudere IPv4-systemen, waardoor de wereldwijde transitie naar IPv6 wordt vergemakkelijkt.