Ja, je kunt hybride netwerken maken die zowel IPv4 als IPv6 gebruiken, en dit is vrij gebruikelijk nu we overstappen op een bredere acceptatie van IPv6.

Deze hybride netwerken zijn nodig omdat IPv4 en IPv6 incompatibele protocollen met elkaar zijn, wat betekent dat ze niet rechtstreeks kunnen communiceren.

Hier vatten we samen hoe deze interoperabiliteit kan worden bereikt:

1. Dubbele stapel

De meest gebruikelijke strategie voor het beheren van hybride netwerken is de ‘Dual Stack’-aanpak, waarbij netwerkapparaten worden geconfigureerd om tegelijkertijd met beide protocollen (IPv4 en IPv6) te werken.

Elk apparaat op een dual-stack-netwerk heeft zowel een IPv4- als een IPv6-adres en kan verkeer verzenden en ontvangen via beide protocollen, afhankelijk van de beschikbaarheid en configuratie van het bestemmingsnetwerk.

Dit zorgt voor een soepele coëxistentie en overgang tussen de twee protocollen.

2. tunnels

Tunnels zijn een andere techniek die wordt gebruikt om IPv6-netwerken met elkaar te verbinden via een overwegend IPv4-infrastructuur.

Hierbij worden IPv6-pakketten ingekapseld in IPv4-pakketten, zodat ze kunnen worden verzonden via netwerken die alleen IPv4 ondersteunen.

Er zijn verschillende tunnelingmethoden zoals 6to4, Teredo en ISATAP, elk met hun eigen specifieke gebruiksscenario's en configuratieoverwegingen.

3. Protocoladresvertaling (NAT-PT)

NAT-PT (Network Address Translation – Protocol Translation) is een vertaalmechanisme dat directe communicatie tussen hosts mogelijk maakt via IPv4 en IPv6.

Deze techniek vertaalt adressen en pakketformaten van het ene protocol naar het andere. Vanwege complicaties bij het vertalen en onderhouden van sessies, evenals vanwege beperkingen in de ondersteuning van bepaalde protocollen en toepassingen, is NAT-PT echter grotendeels ontmoedigd en vervangen door betere oplossingen zoals NAT64.

4. NAT64/DNS64

NAT64 in combinatie met DNS64 is een modernere techniek waarmee IPv6-apparaten kunnen communiceren met IPv4-servers. DNS64 synthetiseert AAAA (IPv6)-records uit beschikbare A (IPv4)-records, waardoor IPv6-apparaten IPv4-servers kunnen adresseren alsof het IPv6 is. NAT64 vertaalt vervolgens het IPv6-adres van het uitgaande pakket naar een IPv4-adres om communicatie met het IPv4-netwerk mogelijk te maken.

Deze technieken maken een geleidelijke transitie en co-existentie van IPv4 en IPv6 mogelijk, waardoor netwerken en diensten kunnen blijven functioneren en tegelijkertijd een bredere adoptie van IPv6 wordt bereikt.