De mapping tussen IPv4 en IPv6 is een cruciaal probleem vanwege het naast elkaar bestaan ​​van beide protocollen op internet. IPv6 is ontworpen om adrestekorten en andere beperkingen van IPv4 aan te pakken, maar aangezien niet alle apparaten en netwerken naar IPv6 zijn gemigreerd, is het essentieel om over mechanismen te beschikken die interoperabiliteit tussen de twee mogelijk maken.

Er is geen directe “toewijzing” tussen IPv4 en IPv6 in termen van het eenvoudig of direct omzetten van een IPv4-adres naar een IPv6-adres, vanwege fundamentele verschillen in de structuur van beide adressen. Er zijn echter technieken om de communicatie tussen IPv4- en IPv6-netwerken te vergemakkelijken:

1. Dubbele stapel: Dit is de meest directe en effectieve techniek, waarbij apparaten en servers worden geconfigureerd om zowel IPv4 als IPv6 tegelijkertijd te ondersteunen. Een dual-stack-apparaat kan zowel IPv4- als IPv6-verkeer verzenden en ontvangen, waarbij het juiste protocol wordt gekozen, afhankelijk van het bestemmingsnetwerk.
2. IPv6 via IPv4-tunnels: Deze techniek maakt het transport van IPv6-pakketten mogelijk door ze in IPv4-pakketten in te kapselen. Dit is handig voor het verbinden van eilanden van IPv6-netwerken via een IPv4-infrastructuur. Er zijn verschillende tunnelingmethoden, zoals 6to4, 6in4 en Teredo, waarmee IPv6-pakketten door een IPv4-netwerk kunnen worden “getunneld”.
3. Protocolvertaling (NAT64/DNS64): NAT64 is een netwerkvertaalmechanisme dat communicatie tussen IPv6-apparaten en IPv4-servers mogelijk maakt. NAT64 vertaalt de IPv6-adressen van apparaten naar IPv4-adressen bij communicatie met netwerken die IPv6 nog niet ondersteunen. DNS64 is een aanvullend mechanisme dat AAAA (IPv6)-records synthetiseert uit bestaande A (IPv4)-records, waardoor IPv6-apparaten communicatie met IPv4-servers kunnen initiëren.
4. Adrestoewijzing (in IPv4 ingebed IPv6-adres): Hoewel het geen directe toewijzing is, maakt IPv6 het mogelijk dat IPv4-adressen worden weergegeven binnen IPv6-adressen om de overgang te vergemakkelijken. Een bekend voorbeeld is het IPv6-adres ::ffff:192.0.2.128Waar 192.0.2.128 Het is een ingebed IPv4-adres. Deze methode wordt gebruikt in specifieke contexten, als onderdeel van transitiestrategieën of bij het beheren van bepaalde netwerkconfiguraties.

Deze technieken zijn essentieel om ervoor te zorgen dat het internet toegankelijk en functioneel blijft tijdens de transitie van IPv4 naar IPv6, die naar verwachting nog vele jaren zal duren vanwege de enorme mondiale op IPv4 gebaseerde infrastructuur.