In het geval dat de MTU kleiner is dan 1500 bytes zal de bandbreedte toenemen, dit alles wordt genomen op basis van de besturingsinformatie van de verschillende protocollen, met name de header.

Aan de andere kant, als de MTU groter is dan 1500 bytes, zal de bandbreedte die in de headers wordt ingenomen afnemen en zal de maximaal mogelijke payload in elk pakket worden verzonden. Als een tussenliggend knooppunt waar het pakket doorheen gaat echter zulke grote pakketten niet kan verwerken, zal pakketfragmentatie en hermontage plaatsvinden, wat ook de efficiëntie van de verbinding vermindert.

Als een MTU (Maximum Transmission Unit) is ingesteld op een waarde van minder dan 1500 bytes op een netwerk, kan dit browse- of verbindingsproblemen met bepaalde webpagina's of online services veroorzaken. Hier leg ik uit waarom dit gebeurt en wat je eraan kunt doen.

Waarom kan een MTU van minder dan 1500 bytes problemen veroorzaken?

De MTU vertegenwoordigt de maximale grootte van datapakketten die op een netwerk kunnen worden verzonden. De standaard voor Ethernet is een MTU van 1500 bytes, en veel netwerken zijn standaard met deze waarde geconfigureerd. Wanneer een datapakket de geconfigureerde MTU-grootte overschrijdt, moet het voor verzending in meerdere kleinere pakketten worden gefragmenteerd, wat tot verschillende problemen kan leiden:

1. Fragmentatie: Pakketfragmentatie verhoogt de belasting van netwerkapparaten en kan de efficiëntie van gegevensoverdracht verminderen. Bovendien kunnen sommige eindsystemen of tussenapparaten het opnieuw samenstellen van gefragmenteerde pakketten mogelijk niet correct afhandelen.
2. Pakketverlies: Als er fragmentatie optreedt en een segment verloren gaat, moet het volledige originele pakket opnieuw worden verzonden, wat kan leiden tot verminderde prestaties en lagere snelheden.
3. Problemen met protocollen en toepassingen: Sommige toepassingen en protocollen zijn gevoelig voor fragmentatie en functioneren mogelijk niet correct wanneer pakketten gefragmenteerd zijn. Dit geldt met name voor beveiligingsprotocollen zoals IPsec, waarvoor mogelijk een lagere MTU nodig is om de extra headers te accommoderen zonder pakketten te fragmenteren.
4. Time-outs en verbindingsfouten: Overmatige fragmentatie en problemen met pakketverwerking kunnen verbindingstime-outs en fouten veroorzaken, die zich kunnen manifesteren als problemen bij het laden van webpagina's of het uitvoeren van bepaalde online acties.

oplossingen

Als clients in uw netwerk browserproblemen ondervinden en u vermoedt dat de MTU de boosdoener is, kunt u het volgende doen:

1. MTU-paddetectie: Zorg ervoor dat MTU Path Discovery is ingeschakeld op uw apparaten. Hierdoor kan het netwerk automatisch de beste MTU bepalen langs het pad tussen de host en de server, waardoor fragmentatieproblemen worden geminimaliseerd.
2. MTU-waarde-instelling: Overweeg om de MTU-waarde op uw netwerkapparaten aan te passen. In sommige gevallen kan het instellen van een iets lagere MTU (bijvoorbeeld 1492 bytes, gebruikelijk bij PPPoE-verbindingen) aan de clientzijde helpen, maar het is belangrijk dat deze instelling wordt gemaakt met kennis van de implicaties en op de juiste manier wordt getest.
3. Controleer VPN-instellingen: Als er problemen optreden via VPN-verbindingen, controleer dan de MTU-instellingen op de VPN. VPN's vereisen vaak een lagere MTU vanwege inkapselingsoverhead, en het aanpassen van deze waarde kan connectiviteitsproblemen oplossen.
4. Communicatie met de ISP: Als lokale instellingen het probleem niet oplossen, kan het nuttig zijn contact op te nemen met uw internetprovider. Het MTU-probleem doet zich mogelijk buiten uw lokale netwerk voor en de ISP moet mogelijk aanpassingen doorvoeren.

Concluderend: hoewel een MTU van minder dan 1500 bytes in bepaalde omstandigheden nodig kan zijn, is het belangrijk om de effecten ervan te begrijpen en zorgvuldig te beheren om een ​​optimale browse- en connectiviteitservaring te garanderen.