Wanneer in MikroTik-routers een specifieke route naar een bepaalde bestemming niet bekend is, wordt een standaardroute gebruikt.

De standaardroute leidt verkeer dat bestemd is voor IP-adressen waarvoor er geen specifieke route meer bestaat in de routeringstabel van de router. In wezen fungeert het als een “als je het niet weet, stuur dan deze kant op”.

We leggen uit hoe je een standaardroute op een MikroTik-router configureert:

Een standaardroute instellen in MikroTik

1. Toegang tot de MikroTik-router:
   • U kunt toegang krijgen tot uw MikroTik-router via WinBox, WebFig of via SSH, afhankelijk van uw voorkeur.
2. Ga naar het gedeelte Routes:
   • Ga in WinBox naar “IP” in het hoofdmenu en selecteer vervolgens “Routes”. In WebFig is de navigatie vergelijkbaar, waarbij u toegang krijgt tot het routesgedeelte onder het menu “IP”.
3. Voeg een nieuwe route toe:
   • Klik op de knop Toevoegen (+) om een ​​nieuwe route aan te maken.
   • In de “Dst. Adres”, moet u invullen 0.0.0.0/0 wat de standaardnotatie is voor een standaardroute in IPv4.
   • In het veld “Gateway” moet u het IP-adres van de volgende hop opgeven, meestal de router van uw internetprovider of de gateway van uw lokale netwerk.
4. Configureer extra interfaces:
   • Indien nodig kunt u ook de afritinterface of aanvullende instellingen met betrekking tot de verkeersafhandeling voor die route opgeven.
5. Instellingen opslaan en verifiëren:
   • Sla de configuratie op en controleer vervolgens of de standaardroute correct aan de routetabel is toegevoegd.
   • U kunt dit doen door de routelijst op uw MikroTik te controleren om er zeker van te zijn dat de standaardroute actief is en naar de juiste gateway wijst.

Belang van de standaardroute

Het configureren van een standaardroute is van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat uw netwerkverkeer bestemmingen buiten uw lokale netwerk kan bereiken, zoals internet. Zonder een standaardroute zouden pakketten die bestemd zijn voor onbekende netwerken simpelweg door de router worden weggegooid, wat ertoe zou kunnen leiden dat er geen verbinding kan worden gemaakt met internet of andere externe bronnen.

Dit type configuratie is essentieel in elke router, vooral in omgevingen waar constante toegang tot externe bronnen vereist is, en helpt het netwerkbeheer te vereenvoudigen door het aantal specifieke routes dat u handmatig moet configureren te verminderen.