Ipinakilala ng IPv6 ang mga makabuluhang pagbabago sa kung paano pinangangasiwaan ang fragmentation kumpara sa IPv4, lalo na kung nauugnay ito sa mga intermediate na device gaya ng mga router.

Ang mga pagbabagong ito ay nakakaapekto sa pagganap at kahusayan ng trapiko sa network. Sa IPv6, ang fragmentation ay pinangangasiwaan nang iba upang bawasan ang pag-load at pagiging kumplikado sa mga router at pagbutihin ang pangkalahatang pagganap ng network.

Paano Gumagana ang Fragmentation sa IPv6:

1. Fragmentation ng Issuing Host: Sa IPv6, ang mga router ay hindi nagpipira-piraso ng mga packet. Kung kailangang hati-hatiin ang isang packet upang makapasa sa isang link na may mas maliit na MTU (Maximum Transmission Unit), itatapon ng router ang packet at magpapadala ng ICMPv6 na "Packet Too Large" na mensahe sa nagpapadalang host. Sinasabi nito sa nagpadala na i-fragment ang mga packet bago ipasa ang mga ito.
2. Pagpapasimple ng Router: Sa pamamagitan ng paglipat ng responsibilidad para sa fragmentation sa nagpapadalang host, inaalis ng IPv6 ang pangangailangan para sa mga router na pangasiwaan ang fragmentation. Binabawasan nito ang pag-load sa pagpoproseso sa mga router, pinapasimple ang pagpoproseso ng packet at potensyal na pagpapabuti ng bilis ng paghahatid ng data sa network.
3. Path MTU Discovery: Ang IPv6 ay gumagamit ng Path MTU Discovery nang mas komprehensibo. Binibigyang-daan ng prosesong ito ang nagpapadalang host na matukoy ang pinakamaliit na MTU sa daan patungo sa patutunguhan nito upang maiwasan ang fragmentation sa kalagitnaan ng landas. Ino-optimize nito ang performance sa pamamagitan ng pagtiyak na tama ang laki ng mga packet mula sa sandaling umalis sila sa host, na binabawasan ang posibilidad na itapon at muling ipadala.

Paghahambing sa IPv4:

Sa IPv4, ang parehong mga host at router ay maaaring mag-fragment ng mga packet kapag ang laki ng packet ay lumampas sa MTU ng link. Ang mga router na nagsasagawa ng fragmentation ay dapat mapanatili ang estado ng mga fragment at kung minsan ay muling buuin ang mga ito, na maaaring humantong sa pagtaas sa paggamit ng CPU at pagbawas sa pangkalahatang pagganap, lalo na sa mga masikip na network o sa mga router na may mataas na trapiko.

Epekto sa Pagganap:

• Pagbawas ng Pag-load sa Mga Router: Sa pamamagitan ng pag-aalis ng fragmentation ng workload ng router sa IPv6, ang mga device na ito ay maaaring magproseso ng trapiko nang mas mabilis at may mas kaunting overhead, sa teoryang pagpapabuti ng pagganap ng network.
• Responsibilidad ng Host: Habang bumababa ang load sa mga router, dapat na mas matalino ang mga host tungkol sa kung paano nila pinangangasiwaan ang kanilang mga pagpapadala ng data, na maaaring mangahulugan ng mas malaking paggamit ng resource sa host, lalo na sa mga sitwasyon kung saan kailangan ang fragmentation.

Konklusyon:

Ang defragmentation sa mga IPv6 host, sa pamamagitan ng pag-iwas sa fragmentation sa mga intermediate na device, ay may potensyal na mag-alok ng mas mahusay na performance kumpara sa IPv4.

Ang pagbabagong ito sa pamamahala ng fragmentation ay sumasalamin sa isang pangkalahatang pilosopiya ng disenyo sa IPv6: pasimplehin ang mga router upang mapabuti ang kahusayan ng network at ilipat ang higit na lohika at responsibilidad sa mga gilid ng network.